ساختار کدهای گریس SKF

گریس‌های SKF به دلیل تنوع بالا و کاربردهای مختلف، دارای کدهای شناسایی هستند که به‌صورت استاندارد تعریف شده‌اند. این کدها شامل اطلاعاتی درباره نوع گریس، ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی و نوع بسته‌بندی هستند. ساختار کلی این کدها به‌صورت زیر است:

[LG] [نوع کاربرد] [درجه غلظت] / [وزن یا حجم]

• LG: نشان‌دهنده گریس و مشخص‌کننده دسته‌بندی کلی محصول.
• نوع کاربرد: بخشی که کاربرد و ویژگی خاص گریس را مشخص می‌کند، مانند مقاومت در برابر دما، فشار یا رطوبت.
• درجه غلظت (NLGI): شاخصی که غلظت گریس را نشان می‌دهد و معمولاً در بازه 0 تا 3 قرار دارد.
• /1: مشخص‌کننده وزن یا حجم بسته‌بندی، مانند 1 کیلوگرم یا 400 گرم.

کاربرد و ویژگی‌های کدهای مختلف گریس SKF

گریس‌های SKF برای طیف وسیعی از کاربردها طراحی شده‌اند. هر کد گریس نشان‌دهنده ویژگی خاصی است که آن را برای یک کاربرد خاص مناسب می‌سازد. در ادامه به توضیح چند نمونه متداول می‌پردازیم:

ویژگی‌های عمومی گریس‌های SKF

گریس‌های SKF به دلیل کیفیت بالا و تنوع گسترده، در بسیاری از صنایع کاربرد دارند. ویژگی‌های برجسته این محصولات شامل موارد زیر است:

• مقاومت بالا در برابر اکسیداسیون و حرارت.
• قابلیت کارکرد در دماهای بسیار پایین و بسیار بالا.
• مقاومت در برابر آب، گرد و غبار و آلودگی‌های محیطی.
• کاهش اصطکاک و افزایش عمر تجهیزات.

این ویژگی‌ها باعث شده است که گریس‌های SKF در صنایع مختلف از جمله خودروسازی، معدن، فولاد و تجهیزات دریایی مورد استفاده قرار گیرند.