معنی ماه‌های شمسی

تقویم شمسی که به عنوان تقویم رسمی ایران استفاده می‌شود، از ۱۲ ماه تشکیل شده که هر کدام معنی و مفهومی دارند. در ادامه به بررسی معنای این ماه‌ها می‌پردازیم:

فهرست ماه‌ها و معانی

• فروردین: به معنای «نو شدن» و «آغاز بهار» است. برگرفته از واژه اوستایی فرورتین که نشانگر سرسبزی و تولد دوباره طبیعت است.
• اردیبهشت: به معنای «بهترین راستی» یا «بهترین آفریده» است. از واژه اوستایی اشه‌وهیشته گرفته شده که نماد پاکی و زیبایی است.
• خرداد: به معنای «رسایی» و «کمال» است. از واژه اوستایی هئوروتات گرفته شده که به مفهوم تندرستی و رسایی اشاره دارد.
• تیر: به معنای «باران» و «رطوبت» است. نام این ماه برگرفته از ایزد تیشتر است که ایزد باران در باورهای باستانی ایرانیان است.
• مرداد: به معنای «جاودانگی» است. از واژه اوستایی امرتات گرفته شده که نماد زندگی ابدی است.
• شهریور: به معنای «شهریاری» و «فرمانروایی» است. برگرفته از واژه اوستایی خشثره‌ویریه که نماد قدرت معنوی و فرمانروایی نیکوست.
• مهر: به معنای «دوستی» و «پیمان» است. برگرفته از ایزد میترا که در باورهای باستانی نماد دوستی و نور بوده است.
• آبان: به معنای «آب‌ها» است. این ماه به احترام آب و ایزد بانوی آناهیتا نامگذاری شده است.
• آذر: به معنای «آتش» است. از ایزد آتر که ایزد آتش در باورهای ایرانیان باستان است، گرفته شده.
• دی: به معنای «آفریننده» و «دادار» است. این نام از واژه دادا در زبان پهلوی گرفته شده که اشاره به خداوند دارد.
• بهمن: به معنای «اندیشه نیک» است. برگرفته از واژه اوستایی وهومنه که نماد تفکر نیک و پاکی است.
• اسفند: به معنای «پاکی» و «عشق» است. برگرفته از واژه اوستایی سپندارمذ که نماد فروتنی و عشق مادرانه به زمین است.